მთავარი » შოთა რუსთაველის ბიოგრაფია
გმირობაზე154
ხამს, თუ კაცი არ შეუდრკეს ჭირს, მიუხდეს მამაცურად.
468
ორგული და მოღალატე ნამსახურსა დავამგვანე,
ესე არის მამაცისა მეტის-მეტი სიგულვანე!
597
არ შეუდრკების ჭაბუკი კარგი მახვილთა კვეთასა.
748
სჯობს წავიდე, არ გავტეხნე, კაცსა ფიცნი გამოსცდიან;
ჭირნი, მისგან უნახავნი, კაცსა ვისმცა გარდუხდიან?
780
ერთგულთათვის კარგი ნუ გშურს, ორგულიმცა შენი კვდების!
795
წესი არის მამაცისა მოჭირვება, ჭირთა თმენა,
არვის ძალუც ხორციელსა განგებისა გარდავლენა.
799
“რა უარეა მამაცსა, ომშიგან პირის მხმეჭელსა,
შედრეკილ-შეშინებულსა და სიკვდილისა მეჭველსა!
კაცი ჯაბანი რითა სჯობს დიაცსა ქსლისა მბეჭველსა?
სჯობს სახელისა მოხვეჭა ყოველსა მოსახვეჭელსა!
800
“ვერ დაიჭირავს სიკვდილსა გზა ვიწრო, ვერცა კლდოვანი;
მისგან გასწორდეს ყოველი, სუსტი და ძალ-გულოვანი;
ბოლოდ შეყარნეს მიწამან ერთგან მოყმე და მხცოვანი.
სჯობს სიცოცხლე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ბიოგრაფიული ესკიზები
ავტორი "ვეფხისტყაოსნისა" არის უდიდესი ქართველი პოეტი შოთა რუსთაველი, რომელიც ცხოვრობდა მეთორმეტე-მეცამეტე საუკუნის მიჯნაზე. "ვეფხისტყაოსნის" ავტორის ცხოვრების დროზე ისტორიულ-ლიტერატურული ხასიათის დოკუმენტები რომ არ შემოგვრჩენოდა, ზოგ რამეზე მაინც თვით "ვეფხისტყაოსანში" გადმოცემული სინამდვილე მიგვანიშნებდა. "ვეფხისტყაოსნის" იდეოლოგია მთლიანად დაფუძნებულია მეთორმეტე საუკუნის საქართველოს სინამდვილეზე. აღწერილი სოციალური გარემო ზუსტად თანხვდება მეთორმეტე საუკუნის, თამარის ეპოქის საქართველოს ვითარებას, გამჭვირვალეა ისტორიული რემინისცენციები, პოემაში მოთხრობილი დინასტიური კონფლიქტები თამარის დროინდელი ქართული სამეფო კარის კონფლიქტების ანარეკლია და ა.შ.
მაგრამ შოთა რუსთაველის პიროვნებაზე და ცხოვრების ქრონოლოგიაზე ჩვენ მოგვეპოვება დოკუმენტური ხასიათის რამდენიმე ცნობაც,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
|
